بارداری از هفته‌‌ی اول تا آخر

من باردارم الان باید چیکار کنم؟

وقتی متوجه شدید باردار هستید، کافی است موضوع را با یک پزشک عمومی یا متخصص زنان در میان بگذارید. این فرد باید در تمام دوران بارداری شما را تحت نظر داشته باشد یا بهتر است بگوییم تحت درمان او باشید و جز در مواقع ضروری پزشک خود را تغییر ندهید. بر اساس تشخیص و وضعیت شما، این پزشک می تواند با شما یک قرار ملاقات بگذارد یا برنامه های خاصی به شما بدهد. اما به طور کلی اگر:

• شما شرایط پزشکی خاصی دارید یا داروی خاصی مصرف می کنید
• و بارداری شما برنامه ریزی نشده و ناخواسته بوده و در مورد نگهداری نوزاد کمی مردد هستید

بهتر است با متخصص زنان و زایمان در ارتباط باشید و با او ملاقات کنید تا راهنمایی های لازم را به شما ارائه دهد. همچنین اگر می خواهید فرزندی را نگه دارید، بهتر است هر چه زودتر اقدامات مراقبتی و بهداشتی در دوران بارداری را آغاز کنید. این برنامه ها و اقدامات باید زیر نظر کارشناس انجام شود.

مراقبت‌های اولیه

اولین قدمی که پس از اطمینان از بارداری و تصمیم گیری برای نگهداری فرزند باید بردارید این است که انتخاب کنید در کجا قرار است مراقبت های دوران بارداری و حتی تولد فرزندتان را انجام دهید. بسیاری از زنان برای راحتی کار خود مکانی را انتخاب می کنند که به محل زندگی خود نزدیک تر است، اما این همیشه کار درستی نیست. البته انتخاب مکانی برای نظارت در دوران بارداری به سلیقه هر خانمی بستگی دارد، اما گاهی لازم است یک مرکز درمانی خوب اما دور از محل زندگی خود (نه خیلی دور) انتخاب کنید. همچنین گاهی لازم است مرکز درمانی خود را تغییر دهید که در این صورت باید یک سری آزمایشات مختلف مانند آزمایش خون را تکرار کنید.

تشخیص زمان تولد نوزاد

تعیین زمان تولد نوزاد کار سختی نیست. البته هیچکس نمی تواند این تاریخ را از ابتدا به طور قطع پیش بینی کند و همیشه یک تاریخ تخمینی است. به طور کلی با مراجعه به وب سایت nhs.uk و وارد کردن روز، ماه و سال اولین روز آخرین قاعدگی، می توانید از مدت زمان بارداری خود و تخمین تاریخ زایمان مطلع شوید.

این که آیا می خواهید این موضوع را با دوستان و آشنایان خود به اشتراک بگذارید بستگی به خود شما دارد، اما پیشنهاد می کنیم تا 12 هفته اول صبر کنید. زیرا در این مدت اولین اسکن از بدن مادر انجام می شود و در صورت سالم بودن نوزاد احتمال سقط آن به هر دلیلی بسیار کم است. پس از این دوره می توانید با خیال راحت به دوستان، خانواده، عزیزان و آشنایان خود از بارداری خود اطلاع دهید.

تقسیم دوران بارداری

بارداری معمولاً 37 تا 42 هفته (از اولین روز آخرین قاعدگی) طول می کشد که تقریباً 9 ماه است. البته در بسیاری از موارد بیشتر از 9 ماهگی است اما این عدد قطعی نیست و گاهی نوزاد قبل از 9 ماهگی به دنیا می آید. به طور کلی، بارداری به سه دوره تقسیم می شود که شامل 12 هفته اول، 16 هفته دوم و 12 هفته سوم (و بیشتر) می شود. یعنی از 0 تا 12، از 13 تا 28 و از 29 تا 40 هفته و بیشتر. البته این تاریخ رند است و از آن به سه ماه اول، سه ماه دوم و سه ماه سوم یاد می شود.

سه ماه نخست بارداری

در 12 هفته اول، فرزند عزیز شما سریعتر از همیشه رشد می کند. تخمک بارور شده در رحم کاشته می شود و به سرعت به لایه های سلولی تقسیم می شود. حالت تهوع صبحگاهی در این مرحله از بارداری بسیار شایع است و حتی ممکن است در سایر ساعات روز رخ دهد. علاوه بر این، در این دوران سینه ها حساس می شوند، بدن دچار خستگی مداوم می شود، خلق و خوی فرد تغییر می کند، واکنش به یک سری بوها و غذاها تغییر می کند و ممکن است طعم فلز کمی داشته باشد. دهان را احساس کنید.

در طول این 12 هفته، حتی ممکن است لکه بینی (خونریزی خفیف در دوران بارداری) یا خونریزی لانه گزینی را تجربه کنید، که برخی از زنان آن را با یک پریود اشتباه می گیرند. اما این خونریزی سبک و کوتاهتر است و فقط چند روز طول می کشد. بنابراین هر دوی این علائم طبیعی هستند و جای نگرانی وجود ندارد. با این حال، اگر مقدار خون بیش از حد باشد، باید به پزشک مراجعه کنید.

برخی از خانم ها در طول این 12 هفته هیچ علامتی را تجربه نمی کنند که باز هم طبیعی است و جای نگرانی نیست. علائم بارداری در برخی از افراد ممکن است در برخی از روزها ظاهر شود و در روزهای دیگر به طور کامل ناپدید شود که مشکلی نیست زیرا بدن هر فرد به طور متفاوتی نسبت به رشد نوزاد واکنش نشان می دهد. در مورد نوزاد باید بگوییم که در این مرحله هیچ حرکتی توسط نوزاد احساس نمی شود و شکم در اثر رشد نوزاد زیاد برآمده نخواهد شد. اولین حرکات نوزاد معمولا بین هفته ۱۶ تا ۲۴ احساس می شود.

پیشنهاد ما این بود که بلافاصله پس از اطلاع از بارداری خود به پزشک متخصص مراجعه کنید، اما احتمالاً او به شما خواهد گفت که اولین ویزیت جدی شما در پایان 12 هفته اول است. اولین اسکن از بدن شما بین 11 تا 13 هفته انجام می شود. در این مدت است که باید آزمایش خون بدهید و نتیجه را به پزشک متخصص گزارش دهید تا آن را به طور کامل برای شما تجزیه و تحلیل کند و وضعیت جسمانی شما را به شما اطلاع دهد. به طور کلی تا هفته دهم نیازی به مراجعه جدی به پزشک ندارید مگر اینکه:

• خون قرمز بسیار روشن از واژن شما خارج شود.
• درد متوسط یا شدید در رحم احساس کنید.
• دمای بدن شما از ۳۷ درجه بیشتر باشد.
• سوزش ادرار
• یک سری از مشکلات بدنی شما ناگهان تشدید شوند.
• اسهال و استفراغ پیوسته را تجربه کنید یا نتوانید جلوی استفراغ خود را پس از آشامیدن نوشیدنی بگیرید.

سه ماه دوم بارداری

در 16 هفته دوم (سه ماهه دوم) وضعیت جسمی و روحی مادر کمی بهتر است. وضعیت نوزاد نیز عالی است، زیرا دیگر آسیبی به او وارد نمی شود که باعث سقط جنین شود. در این دوره احساس بهتری نسبت به همه چیز دارید و دوست دارید وضعیت خود را بیشتر نشان دهید. کودک شما تقریباً تمام اندام ها و سیستم های اصلی خود را به دست آورده است و اکنون فقط از نظر اندازه و وزن در حال رشد است.

در طول سه ماهه دوم، بند ناف همچنان به ضخیم شدن ادامه می دهد زیرا مواد مغذی را به جنین می رساند. با این حال، مواد مضر نیز از طریق بند ناف به جنین منتقل می شود، بنابراین باید مراقب بود که از الکل، دخانیات و سایر خطرات شناخته شده برای جنین جلوگیری شود. البته این توصیه برای تمام عمر است و در دوران بارداری باید آن را جدی بگیرید.

تغییرات مادر در سه ماه دوم بارداری

در طول سه ماهه دوم، هم بدن مادر و هم بدن نوزاد به رشد خود ادامه می دهند و برآمدگی شکم به طور قابل توجهی خود را نشان می دهد. همچنین در این مدت دیگر حالت تهوع صبحگاهی وجود نخواهد داشت و یا به حداقل می رسد و سینه ها دیگر درد شدیدی ندارند. این تغییرات را می توان به کاهش سطح گنادوتروپین جفتی انسان و تنظیم سطح استروژن و پروژسترون نسبت داد. در زیر لیستی از تغییرات و علائمی که ممکن است برای مادر در سه ماهه دوم رخ دهد آورده شده است:

• اشتها ممکن است افزایش پیدا کند.
• حرکات جنین را به احتمال زیاد حس خواهید کرد.
• رحم به شکل قابل توجهی رشد می‌کند و بارداری قابل مشاهده می‌شود.
• پوست روی شکم ممکن است در حین رشد خارش داشته باشد و ممکن است با کشیده شدن رحم در قسمت‌های بدن، درد ایجاد شود. قسمت پایین معده هم ممکن است با این کشیده شدن‌ها درد بگیرد.
• نیاز به دفع مکرر ادرار ممکن است با رشد رحم از حفره لگنی کاهش یابد و مثانه هم دیگر تحت فشار نباشد.
• شاید خونریزی یا احتقان بینی را تجربه کنید که به خاطر افزایش هورمون‌های استروژن و پروژسترون و همچنین افزایش جریان خون است که بر غشای مخاطی و عروق خونی بینی تأثیر می‌گذارد.
• لثه‌های شما اسفنجی‌تر می‌شوند و ممکن است خیلی راحت خونریزی پیدا کنند. این موضوع هم دقیقا به خاطر دلیلی است که باعث خونریزی بینی می‌شود.
• ممکن است رگ‌های واریسی و بواسیر را تجربه کنید.
• ممکن است ترشحات سفید رنگی به نام لکوره از سمت واژن داشته باشید که اگر این ترشحات خونی باشند باید حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.
• افزایش وزن به دلیل رشد نوزاد ممکن است باعث کمردرد شود.
• رنگدانه های پوست ممکن است به دلیل هورمون‌های بارداری روی صورت یا شکم تغییر کند.
• سوزش سر دل، سوء هاضمه و یبوست ممکن است اتفاق افتاده یا در صورت وجود داشتن، ادامه پیدا کند.

تغییرات جنین در سه ماه دوم بارداری

در پایان سه ماهه دوم، اندازه جنین حدود 13 تا 16 اینچ (33.02 تا 15.24 سانتی متر) و وزن آن حدود 2 تا 3 پوند (900 تا 1 کیلوگرم و 300 گرم) است. این افزایش چشمگیر وزن و قد به این دلیل است که جنین برای زنده ماندن در محیطی خارج از رحم مادر آماده می شود. تغییرات در جنین در سه ماهه دوم می تواند به شرح زیر باشد:

• جنین لگد می‌زند، حرکت می‌کند و می‌تواند از یک طرف به طرف دیگر بچرخد.
• چشم‌ها به تدریج به سمت جلوی صورت حرکت می‌کنند و گوش‌ها از گردن به طرفین سر منتقل می‌شوند.
• جنین حتی می‌تواند صدای شما را بشنود.
• یک ماده‌ی سفید خامه‌ای شکل (به نام ورنیکس کازئوزا یا ورنیکس) روی جنین ظاهر شده و از پوست نازک و لطف جنین محافظت می‌کند. ورنیکس به تدریج جذب پوست می‌شود، اما ممکن است برخی از آن‌ها حتی پس از تولد در نوزادان دیده شود.
• کودک قابلیت‌هایی نظیر بلعیدن و مکیدن را کسب می‌کند.
• جنین می‌تواند به محرک‌های خاصی پاسخ دهد.
• جفت به صورت کامل رشد می‌کند (جُفت (به انگلیسی placenta) عضوی مسطح است که با بند ناف به جنین متصل می‌شود. جفت، پیش از زایمان به دیواره رحم متصل است و در طی زایمان، به همراه نوزاد و پرده‌های جنینی از کانال زایمانی خارج می‌شود.
• مغز از ماه پنجم به بعد مهم‌ترین دوره‌ی رشد خود را پشت سر می‌گذارد.
• ناخن‌های دست در نوک انگشتان دست و پا رشد می‌کنند و انگشتان دست و پا کاملا از هم جدا می‌شوند.
• جنین چرخه‌های خواب و بیداری را طی می‌کند.
• پوست چروکیده، قرمز و با موهای نرم و کرکی شکل پوشیده شده است.
• موی روی سر جنین در حال رشد است.
• چربی در جنین شروع به تجمع می‌کند.
• پلک‌ها شروع به باز شدن می‌کنند و ابروها و مژه‌ها نمایان می‌شوند.
• اثر انگشت دست و پا شکل می‌گیرد.
• رشد سریع در اندازه و وزن جنین ادامه دارد.

توجه داشته باشید که جنین ممکن است حتی در هفته آخر سه ماهه دوم بارداری نیز به دنیا بیاید، اما تنها در صورت مراقبت های ویژه در بخش مراقبت های ویژه نوزادان می تواند زنده بماند. در این مرحله معمولاً کودک آنقدر در یک وسیله می ماند که می تواند خارج از آن نیز زنده بماند. با این حال، همه جنین های متولد شده در این شرایط زنده نمی مانند.

سه ماه آخر بارداری

در پایان سه ماهه دوم و در سه ماهه سوم بارداری، پزشک یا ماما بسته به وضعیت جسمانی شما ممکن است موارد زیر را بررسی کند:

• هرگونه علائم یا ناراحتی در بدن
• وزن
• فشار خون
• آزمایش ادرار. این آزمایش برای یافتن آلبومین که پروتئین نشان دهنده‌ی پری-اکلامپسیا یا توکسمی است و گلوکز که نشان دهنده‌ی هایپرگلیسمی است صورت می‌گیرد. پری-اکلامپسیا یک اختلال چندارگانی است که اگرچه نادر است اما می‌تواند عوارض زیادی داشته یا حتی کشنده باشد.
• موقعیت، رشد و تکامل جنین
• ارتفاع فوندوس (بالای رحم)
• ضربان قلب جنین

با شروع سه ماهه سوم، ماما به احتمال زیاد برنامه ویزیت شما را از یک بار در ماه به هر دو هفته کاهش می دهد تا کنترل بهتری بر وضعیت شما داشته باشد. این برنامه را می توان یک بار در هفته حتی در ماه آخر بارداری تنظیم کرد. البته این مدت بسته به شرایط بدنی شما و سلامت جنین می تواند کوتاه یا طولانی باشد.

در هفته های آخر بارداری (از حدود هفته 38 شروع می شود)، ممکن است معاینه لگن برای تعیین میزان باز بودن دهانه رحم انجام شود. ماما همچنین از شما در مورد هر گونه انقباض سؤالاتی می پرسد و از شما می خواهد که به او بگویید چگونه می خواهید نوزاد خود را به دنیا بیاورید.

سه ماهه سوم زمانی است که شما باید نوزاد خود را به دنیا بیاورید و بنابراین باید برای زایمان آماده شوید. جنین از نظر وزن و اندازه به رشد خود ادامه می دهد و سیستم های بدن بالغ می شوند. در طول این دوره، با ادامه افزایش وزن و شروع انقباضات کاذب زایمان (که انقباضات براکستون هیکس نامیده می شود، که در واقع ضخیم شدن ماهیچه های رحم به مدت 1 یا 2 دقیقه است، ممکن است احساس ناراحتی بیشتری داشته باشید، و زمانی که اتفاق می افتد به نظر می رسد که اینطور است. بدن در حال آماده شدن برای زایمان است. همه زنان باردار ممکن است این انقباضات را احساس نکنند.

اگر برای اولین بار باردار می شوید، بهتر است کلاس های بارداری را از سه ماهه سوم شروع کنید. این کلاس ها به زنان باردار کمک می کند تا با مشکلات احتمالی بارداری مقابله کنند یا آنها را حل کنند. اعتماد به نفس مادر باردار در این کلاس ها افزایش می یابد تا احتمال افسردگی پس از زایمان به حداقل برسد. زن باردار بدون نیاز به دارو و با ذهنیت و انجام ورزش های مناسب یاد می گیرد که دردهای زیادی را در دوران بارداری تسکین دهد. ترس از اتفاقات بعد از زایمان نیز باعث ایجاد اضطراب در مادران می شود که در این کلاس ها قابل یادگیری است.

تغییرات مادر در سه ماه سوم بارداری

با نزدیک شدن به زایمان، زنان احساساتی تر می شوند. این امکان وجود دارد که به دلیل رشد جنین، نفس عمیق برای مادر بسیار مشکل باشد و در نتیجه مجبور به تنفس سریعتر شود. همچنین ممکن است خواب شبانه خوبی نداشته باشند که بر خلق و خوی او تأثیر می گذارد. البته ممکن است برخی از مادران اصلاً این دردها و مشکلات را تجربه نکنند و بیشتر نگران تولد فرزندشان باشند.

در زیر لیستی از تغییرات و علائمی که ممکن است در سه ماهه سوم بارداری تجربه کنید آورده شده است:

• گرمای بدن جنین به سطح پوست شما می‌رسد که باعث می‌شود در صورت افزایش دمای پوست، احساس گرمای بیشتری از حالت عادی داشته باشید.
• فشار وارد شده به مثانه باعث می‌شود دوباره تکرر ادرار بگیرید.
• فشار خون ممکن است با فشار وارد کردن جنین به ورید اصلی که خون را به قلب باز می‌گرداند کاهش یابد.
• تورم مچ پا، دست‌ها و صورت ممکن است اتفاق بیفتد (که اِدم نامیده می‌شود) چون سعی می‌کنید با آشامیدن مایعات، آب بدن خود را حفظ کنید. (اِدم تورم ناشی از مایع اضافی حبس شده در بافت‌های بدن است. اگرچه اِدم می‌تواند هر قسمت از بدن را درگیر کند، اما ممکن است بیشتر در دست‌ها، بازوها، پاها، قوزک‌ها و ساق پاها دیده شود. اِدم می‌تواند در نتیجه مصرف دارو، بارداری یا یک بیماری زمینه‌ای مانند نارسایی احتقانی قلب، بیماری کلیوی یا سیروز کبدی ایجاد شود).
• به دلیل افزایش تحریک هورمونی فولیکول‌های مو، ممکن است موها روی بازوها، پاها و صورت شما شروع به رشد کنند. همچنین ممکن است موها درشت‌تر به نظر برسند.
• گرفتگی عضلات پا ممکن است بیشتر اتفاق بیفتد.
• انقباضات براکستون هیکس (زایمان کاذب) ممکن است در فواصل نامنظم برای آمادگی برای زایمان شروع شود.
• علائم کشش پوست ممکن است روی شکم، سینه، ران‌ها و باسن ظاهر شوند.
• آغوز (مایع موجود در سینه‌ها که تا زمانی که تا شیر در دسترس قرار بگیرد، نوزاد از آن تغذیه می‌کند) ممکن است شروع به نشت از نوک سینه‌ها کند.
• خشکی و خارش پوست ممکن است ادامه پیدا کند، به ویژه روی شکم چون پوست به رشد و کشش ادامه می‌دهد.
• میل جنسی (میل جنسی) شما ممکن است کاهش یابد.
• رنگدانه‌های پوست ممکن است آشکارتر شوند، به خصوص لکه‌های تیره‌ی پوست روی صورت.
• یبوست، سوزش سر دل و سوء هاضمه ممکن است ادامه یابد.
• ترشحات سفید رنگ واژن (لکوره) افزایش یافته که ممکن است حاوی مخاط بیشتری باشد.
• کمردرد ممکن است ادامه داشته باشد و شدت آن افزایش یابد چون وزن جنین در اواخر دوران بارداری به بیشترین حد خود می‌رسد.
• بواسیر ممکن است ادامه یابد یا بدتر شود.
• وریدهای واریسی در پاها ممکن است باقی بماند یا شدت آن افزایش یابد.

توجه داشته باشید که برخی افراد ممکن است این علائم را کم و بیش تجربه کنند. پس اگر آنها را ندیدید یا همه آنها را تجربه نکردید نگران نباشید. اگر نگرانی دارید، می توانید با پزشک خود نیز مشورت کنید.

تغییرات جنین در سه ماه سوم بارداری

در طول سه ماهه سوم، جنین شما از نظر اندازه و وزن به رشد خود ادامه می دهد. ریه ها هنوز در حال رشد هستند و سر جنین به پایین حرکت می کند. در پایان سه ماهه سوم، طول جنین حدود 19 تا 21 اینچ (48 تا 53 سانتی متر) و وزن آن به طور متوسط ​​بین 6 تا 9 پوند (2.7 تا 4 کیلوگرم) است. البته این مقدار بسته به شرایط زیادی می تواند کمتر یا بیشتر باشد. رشد جنین در سه ماهه سوم شامل موارد زیر است:

• جنین می‌تواند ببیند و بشنود.
• مغز به رشد خود ادامه می‌دهد.
• کلیه‌ها و ریه‌ها به رشد خود ادامه می‌دهند.
• در هفته‌ی سی و ششم، سر به سمت پایین حرکت می‌کند. به این فرآیند lightening می‌گویند. مشکل تنگی تنفس شما تقریباً پس از حرکت جنین به سمت پایین و داخل لگن بهبود می‌یابد. اگرچه لایتنینگ به کمتر شدن این عارضه کمک می‌کند، اما ممکن است منجر به افزایش تکرر ادرار شود زیرا با بزرگ شدن رحم، کودک شما فشار بیشتری بر مثانه‌تان وارد می‌کند.
• استخوان‌های جمجمه نرم باقی می‌مانند تا عبور از کانال زایمان راحت‌تر شود.
• برای بسیاری از نوزادان، عنبیه چشم‌ها به رنگ آبی مایل به خاکستری است. رنگ واقعی و دائمی چشم تا چند روز یا چند هفته پس از تولد ظاهر نمی‌شود.
• جنین می‌تواند انگشت شست خود را بمکد و توانایی گریه کردن را دارد.
• در هفته ۳۸ تا ۴۰، لانوگوی جنین (موهای ظریف و نرم روی بدن و اندام‌ها) تقریباً به طور کامل ناپدید می‌شود.
• در هفته ۳۸ تا ۴۰، ریه‌ها به طور کامل رشد می‌کنند.
• کودک با ورنیکس کازئوزا (ورنیکس) پوشیده شده که یک پوشش کرمی و محافظ روی پوست است.
• سر معمولاً در هفته‌های آخر بارداری به سمت پایین می‌چرخد.

آزمایشات دوران بارداری

در هفته های مختلف بارداری ماما بسته به شرایط شما می تواند برای شما آزمایش بنویسد و یک سری موارد را با شما چک کند. در ادامه به همه این موارد به تفصیل اشاره می کنیم:

هفته‌ی ۸ تا ۱۲ پزشک مامای شما

• قد و وزن شما را اندازه می‌گیرد.
• فشار خون و ادرار شما را چک می‌کند.
• چند آزمایش خون را به شما پیشنهاد می‌کند که می‌توانید آن‌ها را انجام ندهید (توصیه می‌شود انجام دهید).
• از شما در مورد شرایط پزشکی، سلامت روانی و اجتماعی شخصی‌تان سوالاتی می‌پرسد تا وضعیت روحی و روانی‌تان را چک کند.
• در مورد بارداری‌های قبلی که داشته‌اید می‌پرسد (موفق یا ناموفق).
• در مورد شرایط اجتماعی پزشکی و شخصی پدر فرزند سوالاتی می‌پرسد.
• از احساسات شما می‌پرسد تا ببیند آیا به حمایت عاطفی نیاز دارید یا خیر.
• مراقبت‌های بارداری را با شما برنامه‌ریزی می‌کند.
• در مورد مراقبت و سلامت خودتان به شما اطلاعات داده و به سوالات‌تان پاسخ می‌دهد.

هفته‌ی ۱۱ تا ۱۴ پزشک مامای شما

• به شما می‌گوید دقیقا چند هفته باردار هستید و تاریخ تخمینی زایمان را به شما می‌گوید.
• بررسی می‌کند که کودک شما سالم و در جای مناسب در رحم رشد می‌کند.
• از شما آزمایش می‌گیرد تا مشخص شود آیا کودک شما از سندرم خاصی در کروموزم رنج می‌برد یا خیر. این تست زمانی صورت می‌گیرد که شما رضایت دهید. توصیه می‌شود این کار را انجام دهید چون اگر کودک شما خدایی ناخواسته به سندرم داون مبتلا باشد، این آزمایش‌های غربالگری آن را نشان می‌دهند. (این تست به عنوان بخشی از غربالگری ترکیبی صورت می‌گیرد که در مقایسه با غربالگری سه ماهه اول یا دوم، میزان تشخیص بهتری دارد).

هفته ۱۶ پزشک مامای شما

• فشار خون و ادرار شما را چک می‌کند.
• در مورد کلاس‌های قبل از زایمان با شما صحبت نی‌کند.
• نتایج هر آزمایشی را که تاکنون انجام داده‌اید با شما بررسی می‌کند.
• در رابطه با حرکات جنین و همچنین پیوندی که با آن برقرار کرده‌اید با شما صحبت می‌کند.
• در طول این هفته می‌توان با فناوری‌های فراصوت جنسیت جنین را هم مشخص کرد.

هفته‌ی ۱۸ تا ۲۱ پزشک مامای شما

• چک می‌کند آیا کودک شما رشد طبیعی دارد یا خیر.
• هر گونه اختلالات فیزیکی عمده در کودک خود را بررسی می‌کند.
• استخوان‌ها، قلب، مغز، نخاع، صورت، کلیه‌ها و شکم جنین مورد بررسی قرار می‌گیرد.
• بررسی می‌کند که جفت شما در محل مناسبی قرار دارد و دهانه‌ی رحم را نمی پوشاند چون اگر اینطور باشد می‌تواند عوارض ایجاد کند.

هفته‌ی ۲۵ (معمولا فقط برای بارداری اول) پزشک مامای شما

• فشار خون و ادرار شما را بار دیگر چک می‌کند.
• اندازه‌ی شکم شما را بررسی می‌کند تا متوجه شود کودک شما به خوبی در حال رشد است.

هفته‌ی ۲۸ پزشک مامای شما

• فشار خون و ادرار شما را چک می‌کند.
• شکم شما را اندازه می‌گیرد تا بررسی کند آیا کودک شما به خوبی در حال رشد است.
• ممکن است آزمایشات غربالگری بیشتری در این قرار ملاقات به شما پیشنهاد کند که بهتر است آن‌ها را انجام دهید. یا اینکه اگر مشخص شود گروه خونی RH منفی دارید، تزریق ضد D به شما پیشنهاد می‌شود. فاکتور Rh پروتئینی است که در سطح سلول‌های قرمز خون یافت می‌شود. اگر در خون شما چنین فاکتوری وجود داشته باشد در آن صورت گروه خونی شما Rh مثبت خواهد بود و اگر گروه خونی شما فاقد این پروتئین باشد Rh منفی خواهید بود.

هفته‌ی ۳۱ (معمولا فقط برای بارداری اول) پزشک مامای شما

• فشار خون و ادرار شما را چک می‌کند.
• شکم شما را اندازه می‌گیرد تا بررسی کند آیا کودک شما به خوبی در حال رشد است.
• نتایج آزمایشات قبلی را با شما بررسی می‌کند.

هفته‌ی ۳۴ پزشک مامای شما

• فشار خون و ادرار شما را چک می‌کند.
• شکم شما را اندازه می‌گیرد تا بررسی کند آیا کودک شما به خوبی در حال رشد است.
• نتایج آزمایشات قبلی را با شما بررسی می‌کند.
• در مورد انتخاب محل تولد، آمادگی برای تولد فرزند و مراحل بعد از آن با شما صحبت می‌کند.
• همچنین ممکن است در این قرار ملاقات آزمایشات غربالگری بیشتری به شما پیشنهاد شود.

هفته‌ی ۳۶ پزشک مامای شما

• فشار خون و ادرار شما را چک می‌کند.
• شکم شما را اندازه می‌گیرد تا بررسی کند آیا کودک شما به خوبی در حال رشد است.
• درباره‌ی موقعیت کودک با شما صحبت می‌کند.
• نتایج آزمایشات قبلی را با شما بررسی می‌کند.
• اطلاعاتی در مورد تغذیه‌ی کودک، ویتامین K برای نوزاد و آمادگی برای تبدیل شدن به پدر و مادر به شما ارائه می‌دهد و در مورد احساسات‌تان در این رابطه با شما صحبت می‌کند.

هفته‌ی ۳۸ پزشک مامای شما

• فشار خون و ادرار شما را چک می‌کند.
• شکم شما را اندازه می‌گیرد تا بررسی کند آیا کودک شما به خوبی در حال رشد است.
• درباره‌ی موقعیت کودک و اهمیت آن با شما صحبت می‌کند.

هفته‌ی ۴۰ (معمولا فقط برای بارداری اول) پزشک مامای شما

• فشار خون و ادرار شما را چک می‌کند.
• شکم شما را اندازه می‌گیرد تا بررسی کند آیا کودک شما به خوبی در حال رشد است.
• درباره‌ی موقعیت کودک و اهمیت آن با شما صحبت می‌کند.
• اگر بارداری شما بیشتر از ۴۱ هفته طول بکشد، در رابطه با انتخاب‌ها و گزینه‌های مختلفی که پیش رو دارید با شما صحبت می‌کند.

هفته‌ی ۴۱؛ پزشک مامای شما

• فشار خون و ادرار شما را چک می‌کند.
• شکم شما را اندازه می‌گیرد تا بررسی کند آیا کودک شما به خوبی در حال رشد است.
• درباره‌ی موقعیت کودک و اهمیت آن با شما صحبت می‌کند.
• معاینه واژینال را به شما پیشنهاد می‌دهد که ممکن است به راحت‌تر شدن فرایند زایمان طبیعی کمک کند.
• در رابطه با القای زایمان با شما صحبت می‌کند (در این روش، پزشک با استفاده از دارو یا ابزارهایی، باعث شروع یا تسریع انقباضات رحم می‌شود و به باز و نازک شدن دهانه‌ی رحم کمک می‌کند).

در هر قرار ملاقات، ماما از شما درباره‌ی احساس‌تان می‌پرسد و به شما این فرصت را می‌دهد که هر سوالی دارید بپرسید یا درباره‌ی نگرانی‌هایی که ممکن است داشته باشید صحبت کنید. اگر بارداری تا هفته‌ی ۴۱ طول بکشد، معمولا از روش القای زایمان استفاده می‌شود.

نشانه‌هایی که به شما می‌گویند زایمان‌تان نزدیک است

در هفته‌ای که قرار است در طول آن زایمان کنید، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:

• افزایش ترشحات شفاف واژن
• ناراحتی خفیف معده یا اسهال
• احساس پرانرژی بودن یا بی‌قراری
• انقباضات یا سفت شدن رحم و کمردرد

در صورت مشاهده هر یک از علائم بالا باید حتما به پزشک مراجعه کنید زیرا ممکن است هر لحظه نوزاد متولد شود. همچنین برخی از زنان ممکن است علائم فوق را کمتر یا اصلاً تجربه نکنند که جای نگرانی نیست.

اطلاعاتی برای پدر

فهمیدن اینکه قرار است والدین شوید می تواند زمان هیجان انگیز اما دلهره آور باشد. هر چه به همسر باردار خود نزدیکتر باشید، می توانید تجربه بارداری و زایمان را با او به اشتراک بگذارید و از فشار روحی و روانی او بکاهید. اما این همه ماجرا نیست. در زمان های مختلف بارداری باید اقدامات مختلفی را انجام دهید.

اوایل بارداری

بارداری برنامه ریزی شده بود یا غیرمنتظره، وقتی متوجه شدید که همسرتان باردار است، باید یک سری احساسات را با او در میان بگذارید و اجازه ندهید او احساس تنهایی کند. با شریک زندگی، دوستان و خانواده خود در مورد احساس خود صحبت کنید. شریک زندگی شما ممکن است به خاطر چیزهایی که به نظر شما کوچک و بی اهمیت به نظر می رسد عصبانی شود و واکنش شدید نشان دهد، این به دلیل تأثیر هورمون ها بر خلق و خوی او و ترس ها و اضطراب های خودش است. فراموش نکنید که بارداری پروسه ای بسیار سخت و طاقت فرسا است که لذت آن فقط عشقی است که مادر به فرزندش دارد. کل این فرآیند از نظر فیزیکی برای مادر دشوار است، بنابراین هرگز او را به خاطر تغییرات خلق و خوی او سرزنش نکنید.

صبور باشید و یاد بگیرید از شریک زندگی خود حمایت کنید و او را تشویق کنید تا با عزیزان یا ماما صحبت کند. با تست‌ها و اسکن‌های رایج غربالگری در دوران بارداری آشنا شوید و اجازه دهید همسرتان این آزمایش‌ها را انجام دهد تا در مورد سلامت کودک و اهمیتی که شما به عنوان پدر خانواده برای آن قائل هستید، آسوده خاطر باشد.

اواسط بارداری

ما در مورد بچه دار شدن صحبت می کنیم و وقتی به این مرحله رسیدیم جز بچه و مادر هیچ چیز دیگری برای شما اولویت ندارد و نباید هم باشد. پس حتما بخشی از روز را برای گذراندن وقت با همسرتان در نظر بگیرید و با او در کلاس های بارداری شرکت کنید. این کلاس ها به شما کمک می کند تا در هنگام تولد کودک آمادگی بیشتری برای مراقبت از او داشته باشید.

در صورت امکان، در انجام کارهای خانه به همسرتان کمک کنید. اگر سیگاری هستید، به خاطر سلامتی فرزندتان، سیگار را ترک کنید یا حداقل در خانه این کار را انجام ندهید. نوزادانی که هنوز در شکم مادر هستند، اگر در معرض دود سیگار یا قلیان قرار گیرند، ممکن است در دوران بارداری دچار عوارضی شوند و رشد خوبی نداشته باشند. پس از تولد، حتی اگر بیرون از خانه سیگار می کشید، خطر ابتلا به سندرم مرگ ناگهانی نوزاد شما را تهدید می کند. پس اکنون زمان مناسبی برای ترک سیگار است. برای ترک راحت تر می توانید با پزشک مشورت کنید.

تا جایی که می توانید از شریک زندگی خود محافظت کنید، اما برای خود نیز مرخصی بگیرید. از او و شکم برآمده اش عکس بگیرید و لحظات شادی را برای او رقم بزنید زیرا دیدن آنها بعد از بارداری و همچنین دوران بارداری خاطره انگیز است. همیشه سر خود را به شکم مادر نزدیک کرده و با کودک خود صحبت کنید یا برای او آواز بخوانید، زیرا به این ترتیب کودک صدای شما را می شناسد و پس از تولد پیوند محکم تری با شما برقرار می کند.

در آستانه‌ی بارداری

در آستانه تولد نوزاد، حضور شما به عنوان یک پدر باید بسیار قوی تر باشد. در تمام مراحل زایمان در کنار همسرتان باشید و به بیمارستان بروید و او را تنها نگذارید. شما همچنین می توانید:

• همیشه در هفته‌های پایانی در دسترس باشید (چه با تماس چه به صورت فیزیکی در صورت امکان)
• اگر قرار بر این باشد که فرزندتان در بیمارستان خاصی به دنیا بیاید، حتما زمانی را برای رفتن به آنجا اختصاص دهید.
• همیشه باک ماشین خود را پر کنید تا هنگام بارداری مشکلاتی نظیر تمام شدن بنزین و ماندن در صف پمپ بنزین برایتان پیش نیاید. توجه داشته باشید بودن در کنار همسر هنگام بارداری مهم‌ترین لحظه در تمام این ۹ ماه خستگی است.
• اگر در خانه حضور دارید، در جمع کردن لوازم بیمارستان به همسر خود کمک کنید.
• کمی وعده‌ی غذایی در فریزر بگذارید تا بعد از زایمان و رسیدن به خانه مشکلی از بابت غذا نداشته باشید.
• تا جایی که امکان دارد اطلاعات خود را از نحوه‌ی رفتار با همسر بعد از زایمان افزایش دهید تا بتوانید تا حد امکان برای مراقبت از همسر و کودک خود آماده باشید. این اطلاعات با یک سرچ ساده در اینترنت در دسترس شما خواهند بود